POIR, Działanie 2.3.2 Bony na innowacje dla MŚP.

 Program Operacyjny Inteligentny Rozwój

Priorytet 2. Wsparcie otoczenia i potencjału przedsiębiorstw do prowadzenia działalności B+R+I

Działanie 2.3 Proinnowacyjne usługi dla przedsiębiorstw

PODDZIAŁANIE 2.3.2 Bony na innowacje dla MŚP

  1. KONKURS 2018 r.:
    • ogłoszenie konkursu: 19.02.2018 r..
    • zakończenie naboru wniosków 22.11.2018 r.

Zapraszam do zapoznania się z fiszką informacyjną działania POIR 2.3.2 [POBIERZ PLIK PDF]

Uwagi i informacje ogólne:

Minimalna wartość wydatków kwalifikowalnych: 60 000 zł

Maksymalna wartość wydatków kwalifikowalnych: 400 000 zł

 

Intensywności wsparcia (poziom dofinansowania) 85% wartości wydatków kwalifikowalnych.

W ramach poddziałania 2.3.2. udzielane będzie wsparcie na zakup usługi badawczo-rozwojowej polegającej na opracowaniu:

  1. nowego lub znacząco ulepszonego wyrobu, nowej lub znacząco ulepszonej technologii produkcji, nowego projektu wzorniczego;
  2. nowej lub znacząco ulepszonej usługi.

Usługa ta może dotyczyć innowacji nietechnologicznych (organizacyjnych, marketingowych), jeśli będą towarzyszyły usłudze, o której mowa w pkt a) lub b).

DEFINICJE:

  1. opracowanie – udokumentowany proces opracowania nowej lub znacząco ulepszonej usługi, wyrobu, technologii produkcji lub nowego projektu wzorniczego;
  2. usługa – produkt działalności usługowej przedsiębiorcy. Usługa to wszelkie czynności świadczone na rzecz osób fizycznych lub innych odbiorców w celu zaspokojenia określonej potrzeby z wyłączeniem czynności związanych z wytworzeniem wyrobów;
  3. wyrób – produkt działalności produkcyjnej przedsiębiorcy. Wyrób to materialny „wytwór” działalności produkcyjnej danego przedsiębiorcy, a więc rzecz, uzyskana w wyniku przeprowadzonego przez przedsiębiorcę procesu produkcji, z wyłączeniem usług;
  4. technologia produkcji - metoda przeprowadzania procesu produkcyjnego wyrobów;
  5. projekt wzorniczy - opracowanie cech technicznych, użytkowych i estetycznych wyrobu zmierzające do wprowadzenia go do obrotu;
  6. innowacja nietechnologiczna - to innowacja organizacyjna i/lub marketingowa.

Innowacja organizacyjna to wdrożenie nowej metody organizacyjnej w przyjętych przez firmę zasadach działania, w organizacji miejsca pracy lub w stosunkach z otoczeniem.

Innowacja marketingowa to wdrożenie nowej metody marketingowej wiążącej się ze znaczącymi zmianami w projekcie/konstrukcji produktu lub w opakowaniu, dystrybucji, promocji lub strategii cenowej.

KATALOG KOSZTÓW KWALIFIKOWALNYCH PROJEKTU OBEJMUJE KOSZT:

  • usługi polegającej na opracowaniu nowego lub znacząco ulepszonego wyrobu, usługi, technologii produkcji lub nowego projektu wzorniczego;
  • usługi dotyczącej innowacji nietechnologicznej, jeśli usługa ta towarzyszy usłudze, o której mowa w pkt 1); (Koszt usługi nie może przekroczyć 15% całkowitej kwoty kosztów kwalifikowalnych projektu.)
  • materiałów, pod warunkiem, że są niezbędne do realizacji usługi, o której mowa w pkt 1). (Materiałem są rzeczy materialne, w szczególności materiały eksploatacyjne, części, podzespoły niezbędne do realizacji projektu.) (Koszt materiałów nie może przekroczyć 15% całkowitej kwoty kosztów kwalifikowalnych projektu.)
  1. DEFINICJE PRAC BADAWCZO-ROZWOJOWYCH (WG ROZPORZĄDZENIA KOMISJI (UE) NR 651/2014 Z DNIA 17 CZERWCA 2014 R):

„Badania podstawowe” oznaczają prace eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobycia nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.

„Badania przemysłowe” oznaczają badania planowane lub badania krytyczne mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności celem opracowania nowych produktów, procesów lub usług, lub też wprowadzenia znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów lub usług. Uwzględniają one tworzenie elementów składowych systemów złożonych i mogą obejmować budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub środowisku interfejsu symulującego istniejące systemy, a także linii pilotażowych, kiedy są one konieczne do badań przemysłowych, a zwłaszcza uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych;

„Eksperymentalne prace rozwojowe” oznaczają zdobywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i biznesu oraz innej stosownej wiedzy i umiejętności w celu opracowywania nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług. Mogą one także obejmować na przykład czynności mające na celu pojęciowe definiowanie, planowanie oraz dokumentowanie nowych produktów, procesów i usług. Eksperymentalne prace rozwojowe mogą obejmować opracowanie prototypów, demonstracje, opracowanie projektów pilotażowych, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt zasadniczo nie jest jeszcze określony. Mogą obejmować opracowanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy z konieczności jest produktem końcowym do wykorzystania do celów komercyjnych, a jego produkcja jest zbyt kosztowna, aby służył on jedynie do demonstracji i walidacji. Eksperymentalne prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług oraz innych operacji w toku, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

POZIOMY GOTOWOŚCI TECHNOLOGII

BADANIA PODSTAWOWE

Poziom I — zaobserwowano i opisano podstawowe zasady danego zjawiska — najniższy poziom gotowości technologii, oznaczający rozpoczęcie badań naukowych w celu wykorzystania ich wyników w przyszłych zastosowaniach wojskowych lub w zakresie bezpieczeństwa państwa. Zalicza się do nich między innymi badania naukowe nad podstawowymi właściwościami technologii.

BADANIA PRZEMYSŁOWE

Poziom II — określono koncepcję technologii lub jej przyszłe zastosowanie. Oznacza to rozpoczęcie procesu poszukiwania potencjalnego zastosowania technologii. Od momentu zaobserwowania podstawowych zasad opisujących nową technologię można postulować praktyczne jej zastosowanie, które jest oparte na przewidywaniach. Nie istnieje jeszcze żaden dowód lub szczegółowa analiza potwierdzająca przyjęte założenia.

Poziom III — potwierdzono analitycznie i eksperymentalnie krytyczne funkcje lub koncepcje technologii. Oznacza to przeprowadzenie badań analitycznych i laboratoryjnych, mających na celu potwierdzenie przewidywań badań naukowych wybranych elementów technologii. Zalicza się do nich komponenty, które nie są jeszcze zintegrowane w całość lub też nie są reprezentatywne dla całej technologii.

Poziom IV — zweryfikowano komponenty technologii lub podstawowe jej podsystemy w warunkach laboratoryjnych. Proces ten oznacza, że podstawowe komponenty technologii zostały zintegrowane. Zalicza się do nich zintegrowane „ad hoc” modele w laboratorium. Uzyskano ogólne odwzorowanie docelowego systemu w warunkach laboratoryjnych.

Poziom V — zweryfikowano komponenty lub podstawowe podsystemy technologii w środowisku zbliżonym do rzeczywistego. Podstawowe komponenty technologii są zintegrowane z rzeczywistymi elementami wspomagającymi. Technologia może być przetestowana w symulowanych warunkach operacyjnych.

Poziom VI — dokonano demonstracji prototypu lub modelu systemu albo podsystemu technologii w warunkach zbliżonych do rzeczywistych. Oznacza to, że przebadano reprezentatywny model lub prototyp systemu, który jest znacznie bardziej zaawansowany od badanego na poziomie V, w warunkach zbliżonych do rzeczywistych. Do badań na tym poziomie zalicza się badania prototypu w warunkach laboratoryjnych odwzorowujących z dużą wiernością warunki rzeczywiste lub w symulowanych warunkach operacyjnych.

PRACE ROZWOJOWE

Poziom VII — dokonano demonstracji prototypu technologii w warunkach operacyjnych. Prototyp jest już prawie na poziomie systemu operacyjnego. Poziom ten reprezentuje znaczący postęp w odniesieniu do poziomu VI i wymaga zademonstrowania, że rozwijana technologia jest możliwa do zastosowania w warunkach operacyjnych. Do badań na tym poziomie zalicza się badania prototypów na tzw. platformach badawczych.

Poziom VIII — zakończono badania i demonstrację ostatecznej formy technologii. Oznacza to, że potwierdzono, że docelowy poziom technologii został osiągnięty i technologia może być zastosowana w przewidywanych dla niej warunkach. Praktycznie poziom ten reprezentuje koniec demonstracji. Przykłady obejmują badania i ocenę systemów w celu potwierdzenia spełnienia założeń projektowych, włączając w to założenia odnoszące się do zabezpieczenia logistycznego i szkolenia.

Poziom IX — sprawdzenie technologii w warunkach rzeczywistych odniosło zamierzony efekt. Wskazuje to, że demonstrowana technologia jest już w ostatecznej formie i może zostać zaimplementowana w docelowym systemie. Między innymi dotyczy to wykorzystania opracowanych systemów w warunkach rzeczywistych.

  1. Problem technologiczny:

W przypadku projektów informatycznych, w których część badawcza wiąże się z przeprowadzeniem prac B+R w zakresie oprogramowania komputerowego, należy uwzględnić zasady określone w przygotowanym przez OECD Podręczniku Frascati z 2002 r. Zgodnie z zapisami Podręcznika „czynności rutynowe związane z oprogramowaniem, niepociągające za sobą postępu naukowego czy technicznego ani wyeliminowania niepewności o charakterze technicznym nie powinny być zaliczane do B+R”.

Przykłady czynności, które nie są pracami B+R:

  • tworzenie aplikacji biznesowych i systemów informatycznych na podstawie znanych metod i istniejących narzędzi informatycznych;
  • obsługa istniejących systemów;
  • konwersja oraz/lub tłumaczenie języków komputerowych;
  • dodawanie funkcjonalności dla użytkownika w programach użytkowych;
  • usuwanie błędów z systemów (debugging);
  • adaptacja istniejącego oprogramowania;
  • przygotowywanie dokumentacji dla użytkownika.

Koncepcja działań przygotowawczych:

ETAP 1. Określenie specyfikacji techniczno-funkcjonalnej nowego produktu, o funkcjonalnościach dotychczas niespotykanych na rynku polskim. Czyli czego oczekujemy od jednostki naukowo-badawczej.

  1. Zakupywana usługa badawczo rozwojowa winna prowadzić do powstania produktu, jaki firma, będzie mogła wytwarzać i oferować swoim klientom. W szczególności biorąc pod uwagę kryterium punktowane nr 7. „Poziom innowacyjności rezultatu projektu” należy wykazać, że uzyskany produkt nie jest jeszcze dostępny na polskim rynku lub jeżeli jest dostępny to powinien zawierać nowe, innowacyjne funkcjonalności co najmniej w skali polskiego rynku.
  2. Prace badawczo-rozwojowe z założenia mają rozwiązywać jakiś problem technologiczny, prowadząc do postępu naukowego czy technicznego.
  3. Wykazanie, że nowy produkt zostałby sprawdzony w warunkach rzeczywistych pozwoliłoby na uzyskanie 2 punktów w kryterium nr 8 „Stopień gotowości wdrożeniowej rezultatu projektu (wyrobu, usługi, projektu wzorniczego lub technologii produkcji)”
  4. Dla uzyskania punktu w kryterium nr 9 „włączenie końcowych użytkowników w proces tworzenia nowego lub znacząco ulepszonego produktu (wyrobu, usługi), technologii produkcji lub nowego projektu wzorniczego” należy przemyśleć sposób w jaki takie uczestnictwo odbiorcy mogłoby się dokonać w procesie tworzenia nowego produktu – może właśnie w zakresie weryfikacji funkcjonalności nowego produktu w warunkach rzeczywistych.
  5. Projekt musi się bezwzględnie wpisywać w jedną z Krajowych Inteligentnych Specjalizacji. W ramach rozmów z jednostkami badawczo-rozwojowymi pod analizę powinno zostać poddana zgodność z krajową inteligentną specjalizacją (ważne z punktu widzenia możliwości uzyskania dofinansowania).

ETAP 2. Przeprowadzenie rozpoznania możliwości realizacji zleconych prac przez jednostki naukowo-badawcze w Polsce, wraz z analizą ofert i określeniem zakresu rzeczowego i finansowego badań.

Na etapie planowania należy projekt podzielić na etapy wyszczególniając ich okresy realizacji, realizowane zadania, koszt zadań oraz ich rezultaty.

ETAP 3. Przeprowadzenie procedury wyboru wykonawcy usługi badawczo-rozwojowej oraz zawarcie umowy warunkowej z wykonawcą (umowy warunkującej wejście w życie od uzyskania dofinansowania)

Wnioskodawca, który ubiega się o dofinansowanie lub, który otrzymał dofinansowanie od PARP, a przy dokonywaniu zamówień związanych z realizacją projektu nie jest zobowiązany do stosowania przepisów o zamówieniach publicznych, dokonuje wyboru wykonawcy i udziela zamówień związanych z realizacją projektu w oparciu o najbardziej korzystną ekonomicznie ofertę, z zachowaniem zasad przejrzystości i uczciwej konkurencji. W przypadku powzięcia uzasadnionej wątpliwości co do zachowania tych zasad, PARP może odmówić wypłaty albo zażądać zwrotu pomocy finansowej.

ETAP 4. Opracowanie dokumentacji aplikacyjnej